~හදිසි අනතුර~

"තමුසේ ඕකී එක්ක ගියොත් මම මැරෙනවා.. "

"ඉතින් මැරෙන්න බැරි ඕනේ එකක් කරගනින්.. මන් පුළුවන් ඉක්මනට ඩිවෝස් වෙනවා.."

හැමදාමත් වගේ එදත් සේනක ගෙදරින් එළියට බැස්සේ තරහින්. සේනකගේ කාර් එක දිහා තවත් ටිකක් වෙලා බලාගෙන හිටිය නිලූ පුළුවන් තරම් වෙර දමා දොර වැසුවේ හිතේ පුපුරන කේන්තියට දොර පළි වගේ. මහ හයියෙන් වැසුණු දොරේ ශබ්දයෙන් සේනකත් ගැස්සුණේ ය.

තරහින් පුපුරමින් නිදන කාමරයට ගිය නිලූ ඇඳ උඩ ඉඳ ගත්තේ ඇස් දෙකේ කඳුළු පුරෝගෙන. හැමදාමත් නිලූ කරන දේ තමා තනියම අඬන එක. ඇස් දෙකෙන් බේරිලා කම්මුල් දිගේ රූටගෙන වැටෙන කඳුළු පිහිදාන්නවත් ඇයට සිත් නොවුණි.. ආදරයෙන් හදා ගත්ත කූඩුව කැඩිලා විසිරිලා යන්න හදනකොට කාටද බලාගෙන ඉන්න පුළුවන්. මේ සේරම අමාලි නිසා. ඇයට හිතුණි. අමාලි සේනකගේ කලින් පෙම්වතිය. 

"සේනක අමාලිට ගොඩාක් ආදරේ කරපු බව ඇත්ත. ඒත් දැන් එයා තේරුම් ගන්න ඕනේ තමන් බැඳපු මිනිහෙක් බව. එක්කෝ මට අකමැති නම් මාව නොබැඳ ඉන්න තිබුණා." 

නිලූට එහෙම හිතුණ වාර අනන්තයි. අමාලි ආයේ සේනකගේ ජීවිතේට ආවේ සේනකවත් නිලූ වත් බලාපොරොත්තු නොවුන විදිහට. සේනකගේ කාර්යාලයේ ම වැඩ කරන්න ගත්තට පස්සේ එයලාගේ ආදරය ආයෙත් දළුලන්න ගත්තා. නිලූට සිද්ධවුනේ වෙන හැමදේම බලාගෙන අඬ අඬා ඉන්න. 

සති ගාණක් රංඩු වුන එකේ ප්‍රතිඵලය වුනේ අද සේනක එළියට බැස්සේ දික්කසාදයක් ගැන කියාගෙන. තමන්ව දික්කසාද කලොත් මොකද කරන්නේ කියලා නිලූට හිතන්න තරම් මානසිකත්වයක් තිබුනේ නැ. ඇඳ උඩ ඉඳගෙන කණ්ණාඩියෙන් තමන් දිහා බලාගෙන ඉන්න ගමන් කණ්ණාඩියේ ඉන්න රූපෙත් තමන්ට සරදමට හිනා වෙනවා කියලා නිලූට හිතුණි.. 
"නෑ.. මම එහෙම ලේසියෙන් එයාට යන්න දෙන්නේ නැ.. එයලා සෙල්ලම් කරන්නේ මගේ ජීවිතයත් එක්ක. එහෙම ලේසියෙන් එකතු වෙන්න හම්බු වෙන්නේ නැ.." සිතින් තමන්ටම එහෙම මුමුණාගත් ඈ ඇඳ උඩින් නැඟිට්ටේ නැවුම් ගැහැණියක ලෙසින්. 

මෙතෙක් වෙලා කඳුළින් පෙඟී විඩාබර වී තිබූ දෙනෙත් කෝපයෙන් දිලිසුණා. නමුත් ඒ කෝපය එසේ මේසේ එකක් නොවන බව ඇගේ බැල්මේ සටහන්ව තිබුණා. රත් පැහැ දෙනෙත් තුළ අමුතුම කාන්තියක් දක්නට ලැබුණා. නාන කාමරයේ කරාමයෙන් කඳුළු පහර මැකෙන සේ හොඳින් මුහුණ සෝදාගත් ඈ හැඳ සිටි නයිටිය ගලවා රත් පැහැ ඉරි වැටුණු ගවුමකින් සැරසුණා ය.


කුඩයත් රැගෙන දොර වසා එළියට පැමිණි ඈ තමාගේ සිතේ තිබූ සැලැස්සමේ මුල්ම පියවර ක්‍රියාත්මක කරන්නට අසල්වැසි ගෙදර විසූ මල්කා සිටීදැයි බැලීය. ඒ ලේන් එකේ කිසියම් දෙයක් ප්‍රචාරය කරන්නට නම් කිව යුත්තේ ඈට බව නිලූ අත්දැකිමෙන් දනී.
"හලෝ ගුඩ් මෝර්නින් නිලූ"
"ගුඩ් මෝර්නින්.."නිලූ තමන්ට හැර වෙන කිසිවෙකුට අව්‍යජයයි කිව නොහැකි තරම් ලස්සන සිනහවක් මවාගෙන කීය.
"ගමනක් යනවද?" මල්කාට සියල්ල දැන ගත යුතුය.
"ගමනක් ම නෙවෙයි.. සුපර් මාකට් එකට යන්න කියලා..පොඩි කෑමක් හදන්න බඩු වගයක් ගන්න ඕනේ.. අපේ මහත්තයා හරි ආසයිනේ ඔය විච්චූරණ කෑම කන්න... එයා හෙට මාව ෆිල්ම් එකක් බලන්න එක්කන් යනවා කිව්වා. එ නිසා මම එයාව පුදුම කරවන්න කෑමක් හදන්න හදන්නේ.. "
"අනේ සේනකයි ඔයායි දැක්කාම මට ඉරිසියා හිතෙනවා. ඔයලා දෙන්නා කොච්චර ආදරෙන්ද ඉන්නේ.. "
එයට පිළිතුරු වශයෙන් නිලූ කළේ සිනාවීම පමණි. තමාගේ මුල් පියවර සාර්ථක වෙන බව ඈට වැටහුණි.එය තවදුරට තහවුරු කරනු වස් තමා යමක් කිවයුතු බව ඈට සිතුණි. ඈ පෙර සිතින් කිහිපවරක් ම කිවූ වදන් පෙළ කීය.
"ඔව් අනේ.. සේනක කියන්නේ මාර හොඳ හස්බන්ඩ් කෙනෙක්. එයාත් හරි මගේ ජීවිතෙත් හරි..මන් එහෙනම් ගිහින් එන්නම්.."
"ඕකේ.."


සුපිරි වෙළඳසැලට යාමට පෙර තමාගේ සාර්ථක විවාහ දිවිය ගැන තවත් සාක්කිකරුවන් කිහිපදෙනෙක් සොයාගත යුතු බව නිලූ සිතීය. පාර අහවර වෙන තැන තිබෙන කුඩා කඩය ඊට ඉතා සුදුසු බව සිතූ ඈ එයට පිවිසුණි. කඩේ අයිතිකාරිය වයසක අම්මා කෙනෙකි. "ආහ් නෝනේ.. මොකෝ මේ උදේම?" කට පුරා සිනාසී මැගී අම්මා ඇසී ය. 
"මන් මේ සුපර් මාකට් එකට යන ගමන් මැගී අම්මේ.. බිත්තර තියෙනවද? අද අපේ මහත්තයව පුදුම කරන්න කෑමක් හදන්න යන්නේ.."
කුඩා දැරියක සේ සිනාසෙමින් නිලූ කීය.
"ඉන්න නෝනේ.. බිත්තර කීයක්ද?
"10ක් විතර දෙන්නකෝ.. එහෙනම් මැගි අම්මා 10ක් තියලා තියන්න.. මන් සුපර් මාකට් එකට ගිහින් එන ගමන් අරන් යන්න එන්නම්.."
කඩේ ඒ වනවිටත් තම පාරේ වෙසෙන කිහිපදෙනෙක්ම සිටින බවත් ඈ මනසේ සනිටුහන් කරගත්තී ඒ සැමටම සිහින් සිනා පොදකින් සංග්‍රහ කිරීමට අමතක නොකලේ තමාගේ සැලැස්මට එයත් ප්‍රයෝජනවත් වෙතැයි සිතූ නිසාවෙනි.


"සීදේවී කෙල්ල.. මහත්තයට පණ වගේ.."
මැගී අම්මා අසල සිටින්නෙකුට කියන හඬ නිලූට කඩෙන් පිටවෙනවාත් සමඟ ඇසුණි. උදෑසන තිබූ කණස්සල්ල කොහේ ගියාදෝ ඈට සිතුණි. තම සැලැස්ම පියවෙරෙන් පියවර සාර්ථක වන නිසාම ඇගේ සිතට සියුම් සතුටක් මෝදු විය.

සුපිරි වෙළඳසැලෙන් චොකලට් පවුඩර් පැකට්ටුවක්, ලොකු මාරි බිස්කට් පැකට්ටුවක්ද, නිව්ඩේල් කිරි බෝතලයක්ද ගෙන මැගී අම්මාගෙන් බිත්තර දහයද ගෙන ඈ යලි නිවසට ආවේ තම සාර්ථක විවාහ දිවිය ගැන සාක්කිකාරයන් කිහිපදෙනෙකුම සිටින බව නිශ්චිතව දැනගෙනය.

අනතුරුව මනස එකලාසයක් කරගත් ඈ සේනකගේ ප්‍රියතම අතුරුපස වන බිස්කට් පුඩිම සාදන්නට පටන් ගත්තා ය.

සවස 4.30 වනවිට සේනක ගෙදර එන බව දන්නා ඈ ඉහළ මාලයෙට ගියේ තම සැලැස්මේ දෙවෙනි පියවර සඳහා ය. 
නාන කාමරයේ තිබූ රෙදි කිහිපයක් සේදූ ඈ සබන් වතුර නාන කාමරයේ දොර අසල දැම්මා ය. එය ප්‍රමාණවත් නැතැයි සිතූ ඈ ලක්ස් සබන් කැටය වතුර කෝප්පයට දමා හොඳින් දිය කොට එයද දොර අසල වත් කලා ය. අනතුරුව අසල තිබූ සින්ක් එකේ වටේද හොඳින් සබන් දියර වත් කලා ය. අනතුරුව දොර එලියට විත් දොර අසල තිබූ තමා රෙදි සේදීමේදී ගන්නා තරමක කළු ගල තමාට කකුලින් තල්ලු කල හැකිදැයි බැලීය. සබන් දියර නිසාම එය පහසුවෙන් තල්ලු වෙන බව ඈට දැනිනි. සියල්ල අවසන් වන විට ඔරලෝසුවේ වේලාව 4.25 සටහන් වී ඇති බව ඈ දුටුවා ය.


"හෙලෝ මල්කා.. ඔයා වැඩක් ද අනේ?"
දුරකථනයෙන් මල්කා ඇමතූ නිලු තම සැලැස්මේ තෙවෙනි පියවර ක්‍රියාත්මක කලා ය.
"අනේ එහෙනම් අපේ ගෙදර එන්නකෝ.. අලුත් හින්දි ෆිල්ම් එකක් තියෙනවා. තනියම බලන්න කම්මැලි. හදපු බිස්කට් පුඩින් එකත් තියෙනවා.. මාත් කම්මැලිකමේ ඉන්නේ.."

"ආහ් එන්න එන්න.. ඔයා මොකක් හරි කර කරද හිටියේ?"
දුරකතන ඇමතුම දුන් සැනින් තම නිවසේ දොර ඉදිරියේ සිටි මල්කා දුටු නිලූ සිතින් සිනා සෙමින් ඇසීය. 
"නෑ.. මොන වැඩද.. මොකක්ද ෆිල්ම් එක? මාත් කරන්න දෙයක් නැතුව හිටියේ..
"අලුත් එකක්.. ඉන්න මම දාන්නම්.." 
නිලූ ඩිවිඩි යන්ත්‍රය ක්‍රියාත්මක කොට චිත්‍රපටය ආරම්භ කල වහාම ඈට සේනක්ගේ වාහනයේ හඬ ඇසුණි. තම සැලැස්ම බලාපොරොත්තු වූ අකාරයටම සිදු වන බව වැටහුනු ඈ තම සතුට මුහුණින් නොපෙන්වීමට වෑයම් කලා ය.
"මන් මේ මල්කාව අඬගහ ගත්තා ෆිල්ම් එක බලන්න.."
සේනකව පිළිගන්න දොර අසල යමින් නිලූ කීය. මල්කා දුටු සේනක මුහුණට සිනහවක් මවා ගත්තේ මල්කා ඉදිර්යේ නිලූ හා අමනාපව සිටිම අසල නිවෙස් සියල්ලටම ආරංචි වීම වැලැක්වීමටය. 
"ඔයාට අද විශේශ කෑමක් හැදුවා.. වොශ් එකක් දාගෙන එන්නකෝ.. "
හුරතල් ලෙස කිවූ නිලූ සේනකගේ බෑගය අතට ගත්තා. නිලූ අද වෙනස්ම විදිහකට තමා පිළිගන්නා බව දැනුනද ඒ ගැන වෙනසක් නොපෙන්වා ඔහු සාලය පසු කොට ඉහළ මාලයට ගියේ ය. ඉහළ මාලයට යාමට පඩි පෙළ ඇත්තේ සාලයත් කුස්සියත් අතරය. සාලයේ රූපවාහිනි බලන්නෙකුට පඩි පෙළ නොපෙනේ. ඒ බව දන්නා නිසාම පඩි පෙලේ ඉහළට යාමට පෙර ප්‍රශ්නාර්ථ බැල්මක් නිලූ දෙසට හෙලීමට සේනකට අවකාශය තිබුණි. 
"මන් ඔයාටයි සේනකටයි තේකක් හදගෙන එන්නම්.." මලකාට කිවූ නිලූ කුස්සිය දෙසට ගියා යා.
තේ පෝච්චියට තේ කුඩු දමා, කේතලය ලිප තැබූ සාලයේ රූපවාහිනේ බෙරිහන් දෙන හින්දි ගායිකාවගේ හඬ නිවසේ සියලු ශබ්ද යටපත් කරවීමට සමත්දැයි සිතී ය. තම සැලැස්ම සාර්ථක වුවහොත් තව ටික වේලවකින් සිදු වන දෙය සිහි වූ ඈට චකිතයක් නොදැනුනා ම නොවේ. තවත් විනාඩි කිහිපයක් කුස්සියේ සිටි ඈ හොරෙන් ඉහල මාලයට ගියා යා. 

ඒ වන විට සේනක තුවාල පමණක් හැඳ නාන කාමරයට යාමට සුදානම් සිටියේ ය. ඔහුට නොදැනෙන ලෙස ඔහු අසලට ගිය ඈ නාන කාමරයෙ දොර අසලදී ඔහු පිටු පසින් තල්ලු කලා යා. බලාපොරොත්තු නොවූ තල්ලු නිසා තම සමබරතාව නැතිව ගිය සේනක සබන් වතුර පිරි නාන කමරයට අඩිය තැබුවේ ය. සබන් වතුර නිසාම පය ලිස්සූ ඔහු සින්ක් එකේ දාරය අල්ලා ගැනීමට උත්සහ කලේය. නමුත් නැවත වරක් සබන් වතුර ඔහුට සරදම් කලේ ය. අත ලිස්සු ඔහු උඩුබැලි අතට වැටුනි. ඔහු වැටෙන අයුරු බලා සිටි නිලූ සැනින් දොර අසල තිබූ කළු ගල කකුලින් ඔහුගේ හිට යටට තල්ලු කලා ය. උඩු බැලි අතට වැටුනු සේනකගේ හිස තදින් කලු ගලේ රළු පෘෂ්ටය මත වැදුණි. ටිකක් වෙලා අහපසුවෙන් ඇසි පිය ගැසූ සේනකගේ ඇසි පිය ගැසීම නතර විය. කලු ගල දිගේ රත් පැහැ යමක් ගලා එන අන්දම නිලූ බලා සිටියා ය. මේ සියල්ල මිනිත්තු කිහිපයක් තුළ අවසන් විය. තවමත් ඈට හින්දි ගායිකාව මරහඬ දෙනවා ඇසුණි. ඒ සැණින් යලිත් හැරී කුස්සියට ආ ඇය කුස්සියේ හඬ නගමින් තිබූ කේතලය නිවා වතුර තේ පෝච්චියට දැම්මා ය. සේනකගේ කෝප්පයටත් තවත් අඩු කෝප්පයකටත් තේ වත් කල ඈ හොඳින් සීනි දමා කවලම් කළාය. අනතුරු තේ දෙකම අතින් ගෙන හෙමිට සාලය දෙසට ගියා ය. මල්කා රූපවාහිනි තිරය මත දෑස් අලවා බලා සිටින අයුරු දුටු ඈට සිනහ පහල විය. 

"සද්දේ වැඩි වගේ නේ.. ඉන්න පොඩ්ඩක් අඩු කරමු.. " තේ එක මල්කා අතට දුන් නිලු ශබ්දය මදක් අඩු කොට..
"මන් සේනකට තේ එක දිලා එන්නම්.." කියා උඩු මහලට ගියා ය.

මද වෙලාවකින් මල්කාට ඇසුනේ චිත්‍රපටයේ මහ හඬ නොවේ.එ නිලූගේ ය. ඒ මර හඬ අසල නිවෙස් වලට ඇසුණාට සැක නැත. මල්කා වේගයෙන් උඩු මහලට දුවගෙන ගියා ය. සේනකගේ කෝප්පය කාමරය මැද බිම වැටී කැලී විසිරී තිබුණි. නාන කාමරයේ ඇරුනු දොරින් නිලූ දණ ගසා ගෙන මරලතෝනි දෙන බව මල්කා දුටුවා ය. සේනක බිම වැටී සිටින අන්දමත් ඔහු වටා රතු පලසක් මෙන් රුධිරය ගලා ගොස් ඇති අන්දමත් දුටු මල්කාට කෑගැසුණි. ගැහැනුන් දෙදෙනාගේ කෑගැසීමට යාබද නිවසේ සිටි නිමල් දිව ආවේ ය. 
සේනකව රෝහලකට ගෙන යා යුතු බව ඔහුට වැටහුණි. බලෙන් මෙන් නිලූව ඇද පසෙකට කළ ඔහු සේනකව ඔසවා ගන්නට උත්සහ කලේ ය. ඒ වනවිටත් අසල්වැසියන් කිහිපදෙනෙකුම පැමිණ සිටි නිසා  සේනකව දෙතුන් දෙනෙක් එකතු වී ඔසවා ගත්තෝ ය. සේනකගෙන් වැඟිරී තිබූ රුධිරය දුටු නිලූ යලිත් වරක් මහ හඬින් කෑගැසීය. 

"ඔය ලේ ටිකට වතුර ටිකක් ගහන්න.. මේ ළමයා ලේ දැකලා බය වෙලා.."

වැඩිහිටි කෙනෙක් කියනවා නිලූට ඇසුණි. ඒ සැණිනි තරුණ කොල්ලෙක් නාන කාමරයේ දොර අසලම හිඳ අත දිගු කොට දොර පැත්තේම තිබූ ටෙලිෆෝන් ශවර් එක ගෙන මුලු බිම පුරාම වතුර ඉහින්නට විය. රුධිරයත් සමඟ සබන් වතුර හේදී යන අයුරු නිලූ බලා සිටියා ය. සේනකව ඔසව ගත් පිරිස ඒ වනවිටත් ඔහුව අසල වෑන් රියක දමාගෙන රෝහලට යාමට පිටත් වී හමාරය. 

"මගේ මැණික එක්ක මටත් යන්න ඕනේ.. මගේ මැණික මාවත් එක්ක යන්ඩෝ.."
නිලූ මරලතෝනී දීගෙන පඩි පෙළ දිගේ පහළට දිව්වා ය. කිහිපදෙනෙක් ඈව අල්ලා ගත්තෝය. අනතුරුව ඈවත් නඟ්ගවා ගත් තවත් වෑන් රියක් රෝහල බලා පිටත් විය. 

සේනකව කෙලින්ම මෝචර වෙත් ගෙන ගොස් තිබුනි. මෝචරිය ලඟ බිම හැපී හැපී නිලූ වැලපෙන්නට ගත්තා ය. සති ගාණක් හිර කරගෙන හිටිය වේදනාව එළියට ආ බවක් ඈට සිතුණි. ඈ හැඬුවේ බොරුවට නොවේ. හද කකියන බව ඈට දැනුනි. ඈ සියලු වේදනාව පිට කරන්නට මෙන් හැඬුවා ය. රෝහලේ බොහෝ දෙනෙකුට ඇගේ හැඬුම බලා සිටිය නොහැකි විය. ඔවුන්ගේද නෙත් තෙත් වුයේ නොදැනී මය. 

හිසට සිදුවූ දරුණු තුවාලයෙන් අධික ලෙස රුධිරය වාහනය වීම නිසා සේනකගේ මරණය සිදු වූ බවත් එය හදිසි අනතුරක් ලෙසත් පශ්චාත් මරණ වාර්ථාවේ සඳහන් විය. 

මළ ගෙදර ආ සියල්ලෝම නිලූව දැක කම්පා විය. නමුත් ඒ කිසිවෙකු කාන්තියෙන් දිදුලන නිලූගේ දෙනෙත් දුටවාදැයි සැකය.

"ආදරයත් වෛරයත් වෙන් වෙන්නේ නූල් පොටකිනි."