ඉරාකයේ දියණිය.. මයාඩා.. ~Daughter of Iraq "MAYADA"~

බ්ලොග් පොස්ට් එකක් ලියන තරමටම මගේ හිත සසල කළ නිර්මාණයක් තමා මේ පොත.. ජීන් සැසොන් කියන ලේඛිකාව විසින් රචිත මයාඩා අල් අස්කාරි නම් ඉරාක ජනමාධ්‍ය‍වේදීනයකගේ සත්‍ය කතාව. ඉරාකයේ හිටපු ජනාධිපති සදාම් හුසේන්ගේ පාලන සමයේ සිදුවූ ඛේදනීය සිද්ධීන්ගෙන් තමා මේ පොතේ පසුබිම වෙලා තියෙන්නේ.අපි සමහර වෙලාවට අපිට නොලැබී තිබෙන දේවල ගැන වද වෙනවා.ඒත් මොහොතක්වත් අපි සතුව තිබෙන දේවල් අගය කිරීමක් නැ. මයාඩාගේ පොතින් හෙලිවන දේවල් දිහා බැලුවාම ජීවිතය කියන්නේ මොනතරම් අවිනිශ්චිත දෙයක් කියලා හිතෙනවා. ඒ තරමට ඉරාකය තුළ අහිංසක මිනිසුන් වද හිංසා වලට මූණ පානවා. සමහර විට උදේ ගෙදරින් යන  කෙනා හවසට ගෙදර එයිද කියලා කියන්න බැ. ඒ තරමට සදාම් හුසේන්ගේ බලය ජීවිත පුරා පැතිරිලා.විදුලි සැර වැද්දවීම්.. කස පහර දීම්.. මුස්ලිම් පිරිමි කෙනෙකුට කළ හැකි ඉහලතම නිග්‍රහය වන දූෂණය කිරීම්.. මේ සිරගෙදර එමටය. මනුෂ්‍යත්වයට නිගා කළ මිනිසුන් අතරේ තමන්ගේ පවුලේ අතීතය නිසාම බේරී ආ කාන්තාවකගේ කාතවක්.
සදාම් හුසේන් හා ඔහුගේ පවුලේ සැබෑ තත්ත්වය හෙළි කරන කතාවක්. 
මයාඩා ජනමාධ්‍යවේදීනයක්. ඇය ඔටෝමාන් රජ පෙළපතට නෑකම් කියන ප්‍රභූ කතකි. සදාම් හුසේන් 2003 දී බලයෙන් පහවීමෙන් පසුව ඇය තම ජීවිත කතාව ලොවට හඬ ගා කීවා ය. සදාම්ගේ මාළිගා, වධකාගාර පිළිබඳව ලොවටම කීමට ඇය පසුබට නොවීය. කියවලා නැති කෙනෙක් ඉන්නවා නම් කියවන්න හොඳ පොතක්. කතාව කියවලා නැති අය වෙනුවෙන් එයින් කොටසක් පළ කරන්න මං හිතුවේ කතාව කියවන්න ආශාවක් ඇති කරවන්න හිතාගෙන.. :)

මයාඩා අසල සිටි කාන්තාවක දෙස බලා වතුර වීදුරුවක් ගෙන එන ලෙස ඉල්ලුවා ය. කාන්තාවෝ කීප දෙනෙක්ම එයට ඉදිරිපත් වූ හ. ආලියා කෝප්පයක් ගත් අතර එමාන් ගුරුලේත්තුව අතට ගත්තා ය. මයාඩා කුඩා වතුර කෝප්පය සමාරාගේ දෙතොලට ළං කළා ය.
"බොන්න"
වතුර බොන අතරදි සමාරාගේ දෑත වෙවුලන අයුරු පෙනිණි.
"මගේ ආදරණීය සහෝදරියට ස්තූතියි"
සමාරා කතා කරන හඬ අසා සතුටට පත් කාන්තාවෝ ඇය වට එක් රැස් වූ හ.
"මම ඔයාව පරීක්ෂා කළා.ජීවිත හානියකට දෙයක් නැහැ වගේ පේන්නේ.ඒත් ටික දවසක් ඇඳේ ම විවේක ගන්න.ඔයා අපිව හරියට බය කළා," යි ආචාර්ය සභා පැවසුවා ය.
"මට විවේක ගන්න ඉඩ දුන්නොත් ඉන්න පුළුවන්.උන් ගේ අවධානය දැන් එන්න එන්න ම වැඩියි.මට ඇහුණා කවි ගැන කියනව.මාත් කවි පෙළක් දන්නවා." යි මයාඩා දෙස බලමින් සමාරා පැවසුවා ය.

"මුලින් ම සනීප වෙලා ඉන්න සමාරා,"යි මයාඩා පැවසුවා ය.
"ඇවිදින්න බැරි වුණත් මට කතා කරන්න පුළුවන්.මුලින් හිටි හිර ගෙදරදි එක ගෑනු කෙනෙක් බිත්තියේ මේ කවිය ලීවා.නමක් නැති ඒ කාන්තාව දුක් විඳලා මැරුණත් කවිය නිසා එයාගේ කොටසක් ජීවමාන යි. මම ඒ කවිය කරපාඩම් කළා. මම හැමදාම ඒක මට ම කියා ගන්නවා."
"පස්සේ ඒ කවියට අපිටත් කියන්න." යි සභා කීවා ය.
"නැහැ. මට ඒක දැන් ම කියන්න දෙන්න අනේ.."
මයාඩා ආචාර්ය සභා දෙස බැලුවා ය.
"හරි එහෙනම් කියන්න.ඒත් ඕනෑවට වැඩිය මහන්සි වෙන්න එපා,"යි සභා පැවසුවා ය.
සමාරා වරින් වර නවත්තමින් කවිය කියවන්නට වූවා ය.

මගේ නිවසින් ඔවුන් මා රැගෙන ගියා

මගේ දරුවන් ඉල්ලා සඬන විට ඔවුන් මගේ

කම්මුලට ගැහුවා

ඔවුන් මා හිර කළා

මා නොකළ වරදකට ඔවුන් මට චෝදනා කළා

ඔවුන් මගෙන් නින්දිත අන්දමින් ප්‍රශ්න කළා

නපුරු අත්වලින් උන් මට වද දුන්නා

සිගැරැට් කොටවලින් මා පිළිස්සුවා

මගේ දිව කැපුවා

උන් මා දූෂණය කළා

මගේ පියයුරු කපා-දැමුවා

වේදනාවෙන් බියෙන් මා තනි ව වැළැපුණා

ඔවුන් මා මැරෙන්න හැරියා

ඔවුන් මා බිත්තිය ලඟ හිටෙව්වා

මම උන් ගෙන් අනුකම්පාව අයැදුවා

මගේ දෑස් අතරට උන් වෙඩි තැබුවා

කුඩා වළක මගේ සිරුර වැළලුවා

ඔවුන් මා රෙදිකඩක් නැති ව මා වැළලුවා

මගේ මරණයෙන් පස්සේ මා අහිංසක බව 

උන්ට ඔප්පු වුණා..

Daughter of Iraq by Jean Sasson
ඉරාකයේ දියණිය මයාඩා සිංහල 

පරිවර්තනය  ච්‍රිතා අයි පෙරේරා