මම ඈතට වෙලාම ඉන්නවා.



සිත හදාගෙන
නික්ම යමි මම
යළිත් ඔබ වෙත
නො එමි සිතා
ඇවැසි නම් ඔබට
එන්න මා වෙත
හිඳින්නේමි මඟ
බල බලා..
කවදාක හෝ
දැනුනොතින් තනිකමක්
නොසිටින්න තනිවී හඬා
එන්න මා වෙත
වැළද ගන්නෙමි
සෙනෙහසින් සුපුරුදු
ලෙස මෙමා..

\

Comments

  1. සංකල්පDecember 4, 2011 at 7:47 PM

    "දැනුනොතින් තනිකමක්
    නොසිටින්න තනිවී හඬා
    එන්න මා වෙත
    වැළද ගන්නෙමි
    සෙනෙහසින් සුපුරුදු
    ලෙස මෙමා.."

    මාත් කාලයකට කලින් මගේ ගෑල්ලමයට එහෙම කියලා සමු අරගෙන ආවා මට අද වගේම මතකයි. බ්ලොග් පිටුව අඬන්නේ ඒක ලියන කෙනාගේ ජීවිතය නිසානේ. දුකක් නම් බ්ලොග් පිටුවක බෙදාගමු. සතුටක් නම් නංගි තනියම ඒ සතුට විඳින්න. සතුට බෙදාගන්න මම නම් එන්නේ නෑ.

    ReplyDelete
  2. Red Riding HoodDecember 4, 2011 at 7:53 PM

    ම්ම්ම්... හුඟක් වෙලාවට ඒ අය ආපහු එන්නේ නැ නේද අයියේ..
    ඒත් තාමත් හිතේ බලාපොරොත්තුවක් තියෙනවා...
    ඒත් හැමදාම ඔයාලට අඬන දේවල්ම කියන්න මට ඕනේ නැ..
    ජීවිතේ හිනා වෙන්න මම වගේම ඔයාලත් ආසයිනේ.. :)

    ReplyDelete
  3. හිතුවක්කාර කෙල්ලDecember 4, 2011 at 8:32 PM

    ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්.... :( මමත් ඔහොම්ම හිත හිත අඬ අඬ මඟ බලන් උන්නු කාලයක් තිබුනා. ඒත් එයානම් ආවෙ නෑ... මම පොළොවෙ හැපි හැපි පස් කකා ඇඩූවා.. දෙයියනේ එයාට දුක හිතුනෙ නෑ.. ඒ පපුව උණු වුනේ නෑ..

    ඒත් අද මම ජීවත් ව්එනවා. හිනා වෙලා, හිත ඇතුළෙ යටම, ගැඹුරින්ම තියන වේදනාව හංගගෙන තනියම උහුලගෙන ඉන්නවා..
    ඒ මගේ මුළු ජීව්තේම කාලයට භාර දීලා.....

    කාලය තුවාල හොද කරනවා බලන් ඉමු අපි

    ReplyDelete
  4. සුජානි.......December 4, 2011 at 10:05 PM

    මතක තියාගන්න එත දොරක් වැහුණම දොරවල් 1000ක් ඇරෙනවා..ඇත්ත ඒ හැමදොරකින්ම ඇතුලු වෙන්න බැහැ..ඒත් වැහුණු දොරට වඩා හොඳ දොරක් තියේවි ඇතුල්වෙන්න!

    ReplyDelete
  5. මකුළු පැංචි (මංචි)December 5, 2011 at 10:59 AM

    ඔබ ආයෙමත් ඇවිදින්...හිත හදාගත්තා විතරමයි...ඔබ ආයෙමත් ඇවිදින්..... :((

    ReplyDelete
  6. PasanDecember 5, 2011 at 2:31 PM

    හයියෝ... සංසාරේ...... කිව්වලු...:-D

    ReplyDelete
  7. DineshDecember 5, 2011 at 6:03 PM

    සමහර දේවලට අපි හිතින් ඈතට යන්න කොච්චර ඉඩ ඇරියත් ඒවා ආයෙම අපි ලගට එනවා..

    ReplyDelete
  8. AnonymousDecember 5, 2011 at 9:11 PM

    apita uvamana devalma jeevithe sidda venne nehene akke.. eeth yana deta yanna arinna-that's the better solution.

    ReplyDelete
  9. වර්ණාDecember 6, 2011 at 4:25 PM

    කොච්චර අඩුවත් ඇහෙන්නේ නැහැ, කන් නැහැ, හිනා වෙන්න,, අපි ගැන නොසිතන කෙනෙක්ව අපිට ඕනෑම නැහැ..

    ReplyDelete
  10. දයානන්ද රත්නායකDecember 6, 2011 at 5:08 PM

    මේක කියවද්දි ටී.එම්.ගේ " සිතින් මා නොසැලී හිඳිද්දී" ගීතය මතක් වුණා

    ReplyDelete
  11. නන්ඳුDecember 7, 2011 at 4:43 AM

    කොයිතරම් දුර ගියත් අපිට අයිති දේවල් ආ පහු අපි ළගට එනවා නංගියෝ..නංගියාගෙ බලාපොරොත්තුව ඉටුවෙන්න මං හදවතින්ම ප්‍රාර්ථනා කරනවා...!!! :)

    ReplyDelete
  12. AnonymousDecember 7, 2011 at 9:50 AM

    බලාගෙන ඉන්න ඉන්න දුක වැඩි යාළු....
    අනික අපි කොච්චර අඬා වැළපුණත්, ආදරේ අඳුර නොගත්තු හිතක් උණු වෙන්නේ නෑ. අන්තිම ට විඳවලා තියෙන්නෙත් අපිමයි...

    කාලය ට ඉඩ දීලා බලමු. අපි නොහිතන විදිහ ට කාලය අපි ට හොඳ විසඳුම් දෙනවා....

    ReplyDelete
  13. Red Riding HoodDecember 7, 2011 at 7:50 PM

    හිතු- ඇත්ත.. මමත් දැන් ජීවත් වෙන්න පටන් අරන්.. ආයේ එයා එනකන් බලන් ඉන්නේ නැ..ස්තූතියි :)

    සුජානි- මමත් ගොඩක් කල් වැහුනු දොරක් දිහා බලාගෙන හිටියා.. ඒත් තවත් නම් නැ.. ස්තූතියි :)

    මකුළු පැංචි- ම්ම්ම්... එයාට මම ආයේ එන්න දෙන්නේ නැ මගේ හිතට.. ස්තූතියි :)

    පසන්- මොකෝ අනේ මේ..?

    ReplyDelete
  14. Red Riding HoodDecember 7, 2011 at 7:53 PM

    දිනේශ් අයියා- ම්ම් එහෙමත් වෙනවා.. ඒත් මට ආයේ දුර ගිය දේ ඕනේ නැ දැන් අයියා.. මට මගේ ජිවිතේ දුක් විඳිනවට වඩා වැඩි දෙයක් කරන්න පුළුවන් කියලා හිතුනා.. :)

    වර්ණා- ඇත්ත.. අපි ගැන නොහිතන කෙනෙක් ඕනේම නැ.. ස්තුතියි.. :)

    ReplyDelete
  15. Red Riding HoodDecember 7, 2011 at 7:57 PM

    දයානන්ද රත්නායක- මගේ නිර්මාණය මඟින් තවත් ලස්සන නිර්මාණයක් මතක් කරන්න හැකි වීම ගැන සතුටුයි.. ස්තූතියි.. :)

    නන්දු- ම්ම්.. ඇත්ත අක්කේ.. අයිති නම් ලඟට එයි.. ඒත් දැන් නම් අයිති නොවුනත් කමක් නැ වගේ තමා.. සමහර දේවල් ලැබෙනවට වඩා නොලැබීම හොඳයිනේ.. ස්තූතියි අක්කා.. :)

    මහි- ඔයා මගේ ගැන නොදන්න දෙයක් නැනේ.. කාලය හොඳම විසඳුම දෙයි කියලා මමත් විශ්වාස කරනවා.. :)

    ReplyDelete
  16. Red Riding HoodDecember 7, 2011 at 7:59 PM

    ඇනෝ- ඒක ඇත්ත.. ඔයා මල්ලියෙක්ද නංගියෙක්ද නම් දන්නේ නැ.. ඒත් ඔයා කියපු කතාවට මමත් එකඟයි.. අනිත් දවසේ නමත් දාලාම යන්න.. නම වටිනවා ඇනෝ කියනවට වඩා.. ස්තූතියි..:)

    ReplyDelete
  17. වජිරා සුභාෂිණි ගුණවර්ධනDecember 18, 2011 at 3:37 PM

    ආදරේ අඳුර නොගෙන දුක් වෙවී ඉන්නවට වඩා හොදයි වෙන්වීම නිසා දැනෙන දුක.

    ReplyDelete

Post a Comment

Comment Hint

ඔබට comment සදහා Image, color text සහ marquee text ඇතුලත් කල හැක



Images: [im]...........................[/im]

scrolling effect: [ma].....................[/ma]

font size: [si="2"]..............[/si]

font color: [co="red"].........................[/co]

centralize the text: [ce]..................[/ce]

scrolling effect in right side: [ma+]......................[/ma+]

box the comment: [box]....................[/box]

mark the comment: [mark].................[/mark]

background effect: [card="blue"].....................[/card]

image to fit the column(100%): [im#]...........................[/im]

Highlight the words: [hi="yellow"].........................[/hi]

Popular posts from this blog

~සුභ උපන්දිනක් තාත්තා~ Happy Birthday dad~

Image
සඳ ගිලුනු අමාවකේ පාර පෙන්වූ තරු එළිය ඔබයි මට තාත්තේ සදාකල් දිදුලනා දිය නොමැති මරු කතරේ වැටුණු එකම දිය බිඳුව ඔබයි මට තාත්තේ සදා ජීවය දෙනා වියැළෙනා ගිම්හානේ වැටුණු එකම දිය බිඳුව ඔබය මට තාත්තේ සදා සිසිලස දෙනා ඔබම ජීවය දුනි ඔබම වීරිය දුනි සදාකල් මගේ දිවියේ වීරය ඔබ වුනි.... අද මගේ තාත්තාගේ උපන්දිනය. මේ ලොකේ ඉන්න හොඳ ම මනුස්සයා තාත්තා නොවෙන්න පුළුවන්. ඒත් මට නම් මේ ලොකේ ඉන්න හොඳ ම තාත්තා මගේ තාත්තා. තාත්තා අපිට සැර කරනවා. බනිනවා. ඒත් ඒ හැමදෙයක්ම පිටිපස්සේ තියෙන්නේ අපිට කරදරයක් නොවි බලාගැනිමේ බලාපොරොත්තුව. අපිට වැටෙන්න දෙන්න තාත්තා කැමති නැ. අපි දුක් වෙනවා බලන්න තාත්තා කැමති නැ. අපි ජීවිතේ හැමදාම සතුටින් ඉන්නවා බලන්න තමා තාත්තට ඕනේ. මම අද නීති පීඨය ඇතුලේ ඉන්නේත් මගේ තාත්තා නිසා. තාත්තාගේ ආසවයි මඟ පෙන්වීමයි නැති වුනා නම් මම නීතිය ඉගෙන ගන්නේ නැ. ඒ හැමදේකටම ස්තූතියි තාත්තා. ආදරේයි තාත්තට හැමදාම.   Today is my father's birthday. He may not the best person in the world but for me he is the best father in whole world. I'm here because of him. Because of his gu...
Read more

~සොෆීගේ ලෝකය~ "Sophie's World"

Image
මෙන්න මේක තමා පොත දර්ශනය ගැන ලියැවුන නවකාතාවක් ලෙස තමා මේ පොත ලෝක සාහිත්‍යයේ හැඳින්වෙන්නේ.දර්ශනයේ ආරම්භයේ සිට මේ වනතෙක් වර්ධනය මෙහි එක සීරුවට දක්වා තිබෙනවා. සොෆී ආමන්ඩ්සන්  14 හැවිරිදි දැරියක්.ඇයට හදිසියේ දිනක් නොදන්නා කෙනෙකුගෙන් ලිපි දෙකක් ලැබෙනවා..  "ඔබ කවුද?"[who are you?]  "ලෝකය ආවේ කොහෙන්ද?"[where does the world come from?] මේ ලිපි වලින් ඇරඹෙන දර්ශනය පිළිබඳ පාඨමාලාව [ඇයට ලිපි එවන ඇල්බෙර්ටෝ නොක්ස් නම් දාර්ශනිකයා කියන්නේ ඒ විදිහට] ඇයව වසර 3000ක් අතීතයට රැගෙන යනවා. සොක්‍රටීස්,ප්ලේටෝ,ඇරිස්ටෝටල් ගෙන් ආරම්භ වෙන දර්ශනවාදය කලින් කලට ඔප මට්ටම් වෙමින් ගලා එන අන්දම ඔහු ලිපි මගින් විස්තර කරනවා. මේ මුළු විශ්වයම සුදු ලොම් පිරිච්ච හාවෙක්ට සමාන කලොත් මිනිසුන් තමා ඒ හාවා මත ජීවත් වෙන කුඩා ප්‍රාණීන්. මිනිස්සු ගොඩාක් වෙලාවට කැමති ඒ ලොම් ඇතුලට ඇතුලටම වෙලා උණුහුමට සනීපයට හරි බරි ගැහිලා ඉන්න.ඒත් මේ අතරේ ඉන්නවා සුදු හාවාගේ ඇස් දිහා කෙලින් බලන්න හිතාගෙන ලොම් දිගේ උඩට නගින කට්ටියත්..එයාලා තමයි දාර්ශනිකයෝ..එයාලා තමා ලෝකයේ සැබෑ ස්වරූපය දකින්න උත්සහ කරන අය. ඔය විදිහට තමා යුස්...
Read more

මා නම් සඳකි පොළවට බට..

Image
සූර්ය රාජයා සයුරු පත්ලේ සැඟවෙන්න යද්දී සඳවතී සුපුරුදු ලෙසින් නිශායාමය එකළු කරමින් ගුවන් ගැබ වෙත පිවිසියා ය. කහ පැහැති සේද සළුව විසුරුවමින් ඇය රාත්‍රිය ඒකාලෝක කළේ ය. ලා කහ පැහැති රීදී සේලය මහ පොළොවේ ගස් මත, තැනිතලා මත ඇතුරූ ඈ තම සිරුරේ රශ්මි කදම්භයෙන් සුදු පාට මල් වලට ජීවය දුන්නා ය. කුරුළු කූඩූ වල නිදා සිටි චූටි කුරුළු පැටවුන්ට සීතල නොදැනෙන සේ ඈ සුළඟ ඈතට ඈතට තල්ලු කළා ය. සියල්ලම නිහඬය.  තමාට අයත් කාර්යයන් අවසන් කළ සඳවතී වටපිට බැලී ය. හාත්පසම සිඹින ලද නිහැඬියාවෙන් ඇය වෙහෙසට පත් විය. ලොවම නිදිගන්නා වේලාවේ තමා පමණක්ම ලොව දෙස බලා සිටීම ඇයට වෙහෙසකර විය. සියල් දිනයන් ඒකාකාරීය.. ඇයට සිතුණි. "මගේ දිවිය නම් ඒකාකරි බවින් පිරුණු කිසිදු සතුටක් නැති දිවියකි." ඇය කීවා ය. තමා හැර අනෙකෙකු නැති මේ රැයේ තමාට පිළිතුරක් හමු නොවෙන බව ඈ සිතුවා ය. නොදැනීම ඈට සුසුමක් හෙළුනි. හදිසියේ ඈට කවුරුන්ද තමා අමතන හඬක් ඇසුණි. "කවුරුන්ද ඒ? මා හට අඬගසන්නේ.." ඇය එදෙසට පාවී ගියා ය. "සඳ රාජිණියනි.. ඔබේ රුව නම් මායාකාරී ය.. මන්මත් වන සුළු ය.. ඔබේ රුව විඳගන්න ඔබේ පහසේ තැවරෙන්න ඉඩ හරිනු ම...
Read more